معرفی اتيلن پروپيلن دی ان مونومر
اتيلن پروپيلن دی ان مونومر :
اتيلن پروپيلن دی ان مونومر، الاستومري مصنوعي و غير اشباع ميباشد که به طور خاص در حوزه اتيلن پروپيلن الاستومرها قرار ميگيرد. توليد انبوه EPM و EPDM از سال 1963 آغاز شد. اين محصول پس از لاستيک SBR و لاستيک بوتادين، داراي بيشترين مصرف در الاستومرهاي مصنوعي ميباشد. ساختار شيميايي EPDM از سه بخش اتيلن، پروپيلن و يک مونومر دي ان تشکيل شده است. در اين بين مونومر دي ان مورد استفاده، نقش کليدي دارد به نحوي که فعاليت پيوندهاي دوگانه موجود در اين مونومر بايد متفاوت بوده و باند غير اشباع باقيمانده جهت انجام فرآيند پخت گوگردي، بايد فعاليت مناسبي داشته باشد تا سرعت مناسب در ولکانيزاسيون حاصل گردد. با توجه به دلايل ذکر شده، تنها سه نوع (1و4 هگزا دي ان – دي سيکلو پنتا دي ان – اتيليدن نوربورنن) به صورت تجاري کاربرد دارند. به طور معمول EPDM شامل 55% وزني اتيلن ، 40% وزني پروپيلن و 5% وزني دي ان ميباشد.
از خواص الاستومر EPDM مي توان به مقاومت عالي در برابر گرما ، نور خورشيد، اوزون، بازها، اسيدها، حلال هاي اکسيژن دار، آب و بخار آب، پايداري رنگ مناسب و انعطاف پذيري در دماهاي پايين، اشاره نمود. در کنار مزاياي فوق ميتوان به معايبي چون مقاومت ضعيف در برابر بنزين، روغن، حلال هاي هيدروکربني و چسبندگي ضعيف به الياف و فلزات اشاره کرد. خواص مکانيکي محصولات توليدي از EPDM، به نوع و مقدار پر کننده ها در آميزه بستگي دارد. خواص ديناميکي و مقاومت خستگي ديناميکي آميزه EPDM خيلي خوب و قابل مقايسه با آميزه هاي SBR است. EPDM عايق الکتريکي مناسبي بوده و مقاومت در برابر کروناي بالايي دارد.
خواص الاستومر EPDM خام
نقطه شکنندگي (oC) |
95- |
چگالي (gr/cm3) |
86/0 |
رنگ ظاهري |
بي رنگ |
ضريب انبساط حرارتي خطي (1-oC) |
4-10*8/1 |
ظرفيت حرارتي (cal/gr oC ) |
52/0 |
ضريب هدايت حرارتي(cal/cm sec oC ) |
4-10*5/8 |
حد دماي پايين کاربرد(oC) |
35- |
عبور پذيري نسبي هوا (cm2/sec atm) |
100 |
دماي انتقال شيشه اي (oC) |
55- |
ضريب نفوذ حرارتي(cm2 / sec ) |
3-10*9/1 |
کاربرد اتيلن پروپيلن دی ان مونومر :
انواع الاستومرهاي EPDM بر اساس موارد زير تقسيم ميشوند:
الف) جرم مولکولي ،موني ويسکوزيته: با افزايش جرم مولکولي، موني ويسکوزيته بيشتر شده و در نتيجه فرآيند سخت تر ميشود. انواع گريدها بر اساس موني ويسکوزيته بصورت زير ميباشند:
--- EPDM با ويسکوزيته پايين
--- EPDM با ويسکوزيته متوسط
--- EPDM با ويسکوزيته بالا
--- EPDM با وزن مولکولي بالا به راحتي فرآيند پذير نيست و عمدتا به شکل تجاري و به صورت گونه هاي حاوي روغن در دسترس ميباشند. اين گونه ها به خوبي فرآيند شده و اقتصادي هستند.
ب) درصد PP: با افزايش درصد PP، رفتار الاستومري کائوچوي حاصله کاهش يافته و در نتيجه استحکام کششي آميزه کم ميشود. انواع گريدها بر اساس درصد PP به صورت زير ميباشد:
- محتوي کمتر از 30% PP
- محتوي PP متوسط 40%
- محتوي PP با درصد بالا 50%
ج) نوع مونومر دي اني: همانطور که قبلا به آن اشاره شد ،نوع اين مونومر تعيين کننده سرعت پخت الاستومر ميباشد.
د) درصد مونومر غير اشباع: درصد مونومر غير اشباع ، تعيين کننده درصد پيوند غير اشباع بوده و سرعت پخت را تعيين مي نمايد.
از کاربردهاي EPDM ميتوان به موارد زير اشاره نمود:
صنايع خودرو سازي، توليد پليمرهاي اصلاح شده (شامل آلياژهاي الاستومري ترموپلاستيک پلي الفين، پليمرهاي ولکانيزه و پليمرهاي با مقاومت ضربه اي بالا)، عايق هاي تک لايه اي سقف، افزودني هاي روغن، عايق سيم و کابل، قطعات صنعتي و توليد انواع شيلنگ.